ΣΚΟΠΟΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ

Ο σκοπός που δημιουργήθηκε αυτό το ιστολόγιο (istoria-archaiologia.blogspot.com) είναι να ρίξει φως σε άγνωστες πτυχές της Ελληνικής Ιστορίας και προϊστορίας μέσα από τα γραφόμενα των αρχαίων Ελλήνων, Λατίνων αλλά και Βυζαντινών συγγραφέων. Δεν είναι εύκολο διότι απαιτείται υπομονή, διαύγεια και πολλές ώρες έρευνας, ούτως ώστε αυτά που θα γράφονται να είναι απολύτως έγκυρα. Οι πληροφορίες που θα παρατίθενται με νηφαλιότητα και σοβαρότητα, χωρίς διάθεση προγονολατρείας, έχουν καθαρά εκπαιδευτικό και ενημερωτικό χαρακτήρα.Παρ'oλ'αυτά, για τα όποια λάθη υποπέσουν στην αντίληψη του σεβαστού αναγνώστη, οι συγγραφείς εκ τον προτέρων ζητούν συγνώμη.



- ΓΙΑ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ: erevna@freemail.gr



Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ (110μ.Χ.-180μ.Χ.) ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΕΡΙΗΓΗΣΙΣ-ΑΤΤΙΚΑ

Αρχαίο κείμενο

"...Ούτος ο Πύρρος Αλεξάνδρω προσήκεν ουδέν, ει μη όσα κατά γένος. Αιακίδου γαρ του Αρύββου Πύρρος ην, Ολυμπιάδος δέ Αλέξανδρος της Νεοπτολέμου, Νεοπτολέμω δέ και Αρύββα πατήρ ην Αλκέτας ο Θαρύπου. Από δε Θαρύπου ες Πύρρον τον Αχχιλέως πέντε ανδρών και δέκα εισί γενεαί".

Απόδοση

...Αυτός ο Πύρρος (*ο βασιλιάς της Ηπείρου) με τον Αλέξανδρο (*τον Μέγα) δεν είχε καμία συγγενική σχέση , ανήκαν όμως στην ίδια γενιά. Ο Πύρρος ήταν γιος του Αιακίδη που ήταν γιος του Αρρύβα. Ο Αλέξανδρος δέ ήταν γιος της Ολυμπιάδας που ήταν κόρη του Νεοπτολέμου. Ο Νεοπτόλεμος και ο Αρύββας είχαν πατέρα τον Αλκέτα , που ήταν γιος του Θαρύπα. Από τον Θαρύπα μέχρι τον Πύρρο (*ή αλλιώς Νεοπτόλεμος) γιο του Αχιλλέα μεσολαβούν δεκαπέντε γενιές.


ΣΧΟΛΙΟ

Από το απόσπασμα αυτό συνάγεται το συμπέρασμα ότι ο Μέγας Αλέξανδρος απ' την μεριά της μητέρας του Ολυμπιάδας ήταν απόγονος του Αχιλλέα.




ΗΡΟΔΟΤΟΣ ΚΑΙ "ΜΑΚΕΔΝΟΝ ΕΘΝΟΣ"


ΗΡΟΔΟΤΟΣ (484 π.Χ - 425 π.Χ. περίπου) - ΒΙΒΛΙΟ ΠΡΩΤΟ (ΚΛΕΙΩ)

ΗΡΟΔΟΤΟΣ ΚΑΙ "ΜΑΚΕΔΝΟΝ ΕΘΝΟΣ"

Αρχαίο κείμενο:

"...επί μεν γαρ Δευκαλίωνος βασιλέος οίκεε γην την Φθιώτιν, επί δέ Δώρου του Έλληνος την υπό την Όσσαν τε και τον Όλυμπον χώρην, καλεομένην δέ Ιστιαιώτιν· εκ δέ της Ιστιαιώτιδος ώς εξανέστη υπό Καδμείων, οίκεε εν Πίνδω Μακεδνόν καλεόμενον· ενθεύτεν δέ αύτις ες την Δρυοπίδα μετέβη και εκ της Δρυοπίδος ούτω ες Πελοπόννησον ελθόν Δωρικόν εκλήθη. "


Απόδοση:


"...επί βασιλέος Δευκαλίωνος (το Ελληνικό γένος) κατοικούσε την γη της Φθιώτιδας. Επί της βασιλίας του Δώρου του γιου του Έλληνα , κατοίκησε την χώρα γύρω από την Όσσα (*τον σημερινό Κίσσαβο) και τον Όλυμπο, την καλούμενη Ιστιαιώτις. Από την Ιστιαιώτιδα τους έδιωξαν οι Καδμείοι, και κατοίκησαν την Πίνδο οπού ονομάστηκε Μακεδνόν. Από εκεί μετέβησαν στην Δρυοπίδα και από την Δρυοπίδα όταν ήλθαν στην Πελοπόννησο εκλήθησαν Δωριείς".





ΗΣΙΟΔΟΣ ΚΑΙ "ΜΑΚΗΔΟΝΑΣ"


ΗΣΙΟΔΟΣ 830 π.Χ. (κατά Ηρόδοτο) ή 8ος -7ος π.Χ.(κατά άλλους).

ΗΣΙΟΔΟΣ ΚΑΙ "ΜΑΚΗΔΟΝΑΣ"

ΗΟΙΑΙ Ή ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ

Αρχαίο κείμενο:

Απόσπασμα 5

"κούρη δ' εν μαγάροισιν αγαυού Δευκαλίωνος
Πανδώρη Διί πατρί θεών σημάντορι πάντων
μιχθείσ' εν φιλότητι τέκε Γραικόν μενεχάρμη "

Απόσπασμα 7

"η δ' υποκυσαμένη Διί γείνατο τερπικεραύνωι
υίε δύω, Μάγνητα ΜΑΚΗΔΟΝΑ θ' ιππιοχάρμην,
οι περί Πιερίην και Όλυμπον δώματ' έναιον. "


Απόδοση στη νεοελληνική:

Απόσπασμα 5

"η κόρη στα μέγαρα του ευγενούς Δευκαλίωνα

η Πανδώρα με τον πατέρα Δία, ο σπουδαιότερος των θεών όλων
σμιγμένη στην αγάπη έτεκε τον πολεμοχαρή Γραικό..."

Απόσπασμα 7

"...η δέ υποκύπτοντας στον Δία τον τερπικέραυνο γέννησε
δυο γιους, τον Μάγνητα και τον ΜΑΚΕΔΟΝΑ τον αλογόχαρο
που γύρο από την Πιερία και τον Όλυμπο κατοικούν".

ΠΡΟΚΛΑΣΙΚΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ


ΠΡΟΚΛΑΣΙΚΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ -ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΟΡΦΕΑ,ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΗΣΙΟΔΟΥ-

-ΕΥΜΗΛΟΣ . Από την Κόρινθο 8ος-7ος π.Χ. αιώνας (Έγραψε την ιστορία της Κορίνθου και άλλα έπη)

-ΑΡΚΤΙΝΟΣ. Από την Μίλητο 8ος π.Χ. αιώνας (Έγραψε το έπος "Ιλίου πέρσις")

-ΚΙΝΑΙΘΩΝ. 8ος π.Χ. αιώνας (Έγραψε το έπος "Οιδιπόδεια" σε 6000 στοίχους)

-ΣΤΑΣΙΝΟΣ. Από την Κύπρο 8ος π.Χ. αιώνας και ΗΓΗΣΙΑΣ από την Σαλαμίνα 8ος αιώνας π.Χ. (Σε αυτούς αποδίδοντε τε Κύπρια έπη)

-ΛΕΣΧΗΣ. Από την Μυτιλήνη 7ος π.Χ. αιώνας (Μικρά Ιλιάς (;) )

-ΚΡΕΩΦΥΛΟΣ. Από την Σάμο 7ος-6ος π.Χ. αιώνας (Έγραψε το έπος "Οιχαλίας άλωσις")

-ΕΠΙΜΕΝΙΔΗΣ. Από την Κνωσσό ή την Φαιστό 7ος π.Χ. αιώνας (Έγραψε συλλογές χρησμών και εξυλαστήριες προσευχές)

-ΙΠΠΩΝΑΚΤΑΣ. Από την Έφεσο 6ος π.Χ. αιώνας.

ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΚΕΣ κ' ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ

ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΚΕΣ κ' ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ

1- ΦΕΡΕΚΥΔΗΣ 600 π.Χ.

" Ζάς μεν και Χρόνος ήσαν αεί ..."

δηλαδή:

"Ο Ζάς (Ζευς) και ο Χρόνος υπήρχαν πάντοτε..."

------------------------------------------------------------------------------------------


2- ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ 384π.Χ. - 322 π.Χ.

" Του δε απείρου ούκ εστίν αρχή, αλλ' αυτό των άλλων είναι..."

δηλαδή:

"Το άπειρο δεν έχει αρχή . αλλά αυτό (το άπειρο) είναι αρχή των άλλων..."

------------------------------------------------------------------------------------------

3- ΞΕΝΟΦΑΝΗΣ 570 π.Χ-478 π.Χ

"...ώς ενός όντος των πάντων καλουμένων"

δηλαδή:

"αυτά που καλούμε 'τα πάντα' , είναι έργο του ενός"

----------------------------------------------------------------------------------------------

4- ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ 544 π.Χ. - 484 π.Χ.περίπου

"ουκ εμού ,αλλά του λόγου ακούσαντας ομολογείν σοφόν έστιν έν πάντα είναι"

δηλαδή:

"ακούγοντας όχι εμένα ,αλλά τον Λόγο είναι σοφό να ομολογείτε ότι τα πάντα είναι ΕΝΑ"

---------------------------------------------------------------------------------------------

5- ΣΤΟΒΑΙΟΣ 5 ος αιώνας μ.Χ.

"Τρέφονται γάρ πάντες οι΄ανθρώπειοι νόμοι υπό ενός του θείου"

δηλαδή:

" Όλοι οι ανθρώπινοι νόμοι τρέφονται από έναν νόμο, τον θείο νόμο".

----------------------------------------------------------------------------------------------


6- ΑΝΑΞΑΓΟΡΑΣ (500 428 π.Χ.)

"Νους έστιν ο διακοσμών τε και πάντων αίτιος"

δηλαδή:

"Ο Νους είναι αυτός που τα διακοσμεί όλα, και είναι η αιτία των πάντων"

------------------------------------------------------------------------------------------

7- ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ ( 544 π.Χ.- 484 π.Χ. περίπου)

"...πιθήκων ο κάλλιστος, αισχρός ανθρώπων γένει συμβάλειν

ανθρώπων ο σοφώτατος προς θεόν, πίθηκος φανείται

και σοφία και κάλλει και τις άλλοις πάσιν."

δηλαδεί:

...ο ωραιότερος πίθηκος είναι άσχημος, όταν συγκρίνεται με το γένος των ανθρώπων

ο σοφώτατος των ανθρώπων, απέναντι στον θεό, πίθηκος φαίνεται

και στη σοφία και στην ομορφιά και σε όλα τ'άλλα.